โยฮันเนิส ดีคมัน (เยอรมัน: Johannes Dieckmann) เป็นนักข่าวและนักการเมืองชาวเยอรมัน ซึ่งได้ดำรงตำแหน่งประมุขแห่งรัฐคนแรก (ในฐานะผู้รักษาการ) ของประเทศเยอรมนีตะวันออก ระหว่างปีค.ศ. 1949 ถึง 1969ดีคมันเกิดในฟิชเชอร์ฮูเดอ มณฑลฮันโนเฟอร์ ราชอาณาจักรปรัสเซีย ภายในจักรวรรดิเยอรมัน เป็นบุตรชายของบาทหลวงนิกายโปรเตสแตนต์ เขาจบการศึกษาสาขาเศรษฐศาสตร์และปรัชญาจากมหาวิทยาลัยในเบอร์ลิน ต่อมาในปี 1916 เขาถูกเกณฑ์ทหารเพื่อร่วมรบในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง และได้รับบาดเจ็บหนัก ต่อมาภายหลังสงคราม เขาเข้าร่วมกับพรรคประชาชนเยอรมัน (Deutsche Volkspartei) และกลายเป็นคนใกล้ชิดของกุสทัฟ ชเตรเซอมัน[1] และกลายเป็นแกนนำพรรคประชาชนเยอรมันส่วนภูมิภาค และได้ดำรงตำแหน่งสมาชิกสภารัฐซัคเซินระหว่างปี 1929 ถึง 1933เมื่อพรรคนาซีเรืองอำนาจในปี 1933 ดีคมันถูกปลดออกจากตำแหน่งในบริษัทเชื้อเพลิงและน้ำมัน ต่อมาในปี 1939 เขาถูกเกณฑ์ทหารอีกครั้งและเข้าร่วมในยุทธการที่ฝรั่งเศสเป็นเวลาปีเศษ จากนั้นในปี 1941 เขาก็เข้าทำงานที่บริษัทอุตสาหกรรมของไซลีเซีย ต่อมาในปี 1944 เขาตกอยู่ภายใต้การสอดส่องโดยตำรวจลับ เนื่องจากลูกพี่ลูกน้องของเขาชื่อว่าวิลเฮล์ม ดีคมัน มีความเกี่ยวพันกับผู้พยายามก่อการรัฐประหารโค่นล้มฮิตเลอร์ภายหลังสงครามโลกครั้งที่สอง ในปี 1945 เขากับแฮร์มัน คัสเนอร์ เป็นผู้ร่วมก่อตั้งพรรคประชาธิปไตยเยอรมนี (Demokratische Partei Deutschlands) (ซึ่งต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็นพรรคพรรคเสรีประชาธิปไตยเยอรมนี) และมีตำแหน่งเป็นกรรมการบริหารพรรค ต่อมาในปี 1948 เขาได้รับตำแหน่งมนตรียุติธรรมของรัฐซัคเซิน และเป็นรองมุขมนตรีรัฐซัคเซิน ในปีเดียวกันนั้น เขาได้รับเป็นสมาชิกคณะกรรมาธิการเศรษฐกิจเยอรมัน (Deutsche Wirtschaftskommission) และเป็นสมาชิกสภาประชาชน (Volksrat) ต่อมาในปี 1949 เขาได้รับเลือกเป็นประธานหอประชาชน (Volkskammer) ซึ่งเป็นรัฐสภาของเยอรมนีตะวันออก และดำรงตำแหน่งจนถึงแก่กรรมในปี 1969[2]